Op het Nationaal Fietscongres 2013 in Helmond mocht ik iets vertellen over de stabiliteit van de fiets in relatie tot de verkeersveiligheid. Wij zijn nu 10 jaar verder en het Nationaal Fietscongres is uitgegroeid tot een volwassen platform voor fietsprofessionals in de breedste zin van het woord. Door de jaren heen zijn de onderwerpen niet zo veel veranderd, misschien met een kleine verschuiving naar de oudere fietser, het gebruik van de e–bike en fietsen voor iedereen.
Kijken we naar de toekomst dan moeten wij ons misschien gaan herbezinnen over de beschikbare ruimte. De fiets is steeds populairder, wordt door bredere lagen gebruikt, maar krijgt ook concurrentie van de zogenaamde Light Electric Vehicles (LEVs), die ook graag een veilig plek op de weg willen hebben.
Van wie is eigenlijk de weg? Marco te Brömmelstroet en Thalia Verkade vragen hier al geruime tijd aandacht voor. Zeker het verkeer in de stad en de noodzakelijke veiligheid vragen om een herbezinning van de beschikbare ruimte. Maar dat betekent ook dat de fiets concurrentie krijgt, dat klinkt in eerste instantie misschien eng, maar we zien het al om ons heen gebeuren met flitskoeriers, bakfietsen, skateboards, driewielers etc. Infrastructuur lost niet alle problemen op. Zo’n divers aanbod vraagt ook om voorspelbaar gedrag, vastgelegd in gedragsregels en de van oudsher ‘vogelvrije’ fietser zal hierin ook mee moeten bewegen. Educatie is hier denk ik het sleutelwoord, dus niet alleen een verkeersexamen voor de jeugd voor het testen van de kennis van de verkeersregels maar gedragseducatie voor alle weggebruikers.
Tot slot, de herbezinning van de beschikbare ruimte, gedragsregels in het verkeer en educatie kunnen zo een positief effect op het aantal verkeersslachtoffers hebben. Ook voor de fiets moeten we werken aan mission zero!
Arend L. Schwab
TUDelft
